روش فشرده سازی فناوری اصلی DVR است. روش فشرده سازی تا حد زیادی کیفیت تصویر ، نسبت فشرده سازی ، بازده انتقال ، سرعت انتقال و سایر عملکردها را تعیین می کند. این بخش مهمی در ارزیابی عملکرد DVR است. با پیشرفت فناوری چندرسانه ای ، بسیاری از استانداردهای کدگذاری فشرده سازی یکی پس از دیگری معرفی شده اند. در حال حاضر ، عمدتا استانداردهای JPEG / M-JPEG ، H.261 / H.263 و MPEG وجود دارد.
1 ، JPEG / M-JPEG
①. JPEG یک استاندارد فشرده سازی برای تصاویر ثابت است که یک روش استاندارد کدگذاری فشرده سازی درون قاب است. وقتی سرعت پردازش سخت افزار به اندازه کافی سریع باشد ، می توان از JPEG برای فشرده سازی فیلم تصاویر متحرک در زمان واقعی استفاده کرد. در شرایطی که تغییرات کمی در تصویر ایجاد می شود ، می تواند کیفیت تصویر کاملاً خوبی ارائه دهد ، سرعت انتقال سریع است و استفاده از آن کاملاً ایمن است. عیب این است که مقدار داده زیاد است.
②. M-JPEG از فناوری فشرده سازی JPEG گرفته شده است. این یک فشرده سازی ساده درون قاب JPEG است. کیفیت تصویر فشرده بهتر است و هیچ موزاییکی در شرایط تغییر تصویر وجود ندارد. با این حال ، به دلیل محدودیت این فناوری فشرده سازی ، نمی توان فشرده سازی در مقیاس بزرگ را به دست آورد. ، هنگام ضبط حدود 1-2 گیگابایت فضا در ساعت ، انتقال شبکه به پهنای باند 2M نیاز دارد ، بنابراین صرف نظر از ضبط یا انتقال شبکه ، مقدار زیادی دیسک سخت و پهنای باند مصرف می شود ، برای نیازهای ضبط مداوم طولانی مدت مناسب نیست ، انتقال تصاویر از شبکه.
2 ، H.261 / H.263
standard استاندارد H.261 معمولاً P * 64 نامیده می شود. H.261 می تواند نسبت فشرده سازی بالاتری را برای انتقال تمام رنگی تصاویر متحرک در زمان واقعی به دست آورد. الگوریتم متشکل از فشرده سازی درون قاب به علاوه فشرده سازی و رمزگذاری درون قاب برای ارائه فیلم پردازش سریع فشرده سازی و رفع فشار است. از آنجایی که فقط 1 فریم آخر در الگوریتم فشرده سازی بین فریم پیش بینی شده است ، از نظر مدت زمان دارای یک مزیت است ، اما دستیابی به کیفیت بالا برای کیفیت تصویر دشوار است و دستیابی به نسبتهای فشرده سازی بزرگ و ضبط فیلم با نرخ متغیر غیرممکن است.
basic روش کدگذاری اساسی H.263 همان H.261 است که هر دو روش کدگذاری مخلوط هستند. با این حال ، H.263 برای سازگاری با انتقال سرعت بیت بسیار کم ، مانند صرفه جویی در کدها ، در همه جنبه های کدگذاری پیشرفت کرده است. برای بهبود کیفیت تصاویر کد شده ، H.263 همچنین پیش بینی حرکت دو طرفه MPEG و سایر اقدامات برای بهبود بیشتر دقت پیش بینی کدگذاری بین قاب را جذب می کند. به طور کلی ، وقتی نرخ بیت پایین است ، استفاده از H.263 فقط نیمی از نرخ است. کیفیت تصویر قابل مقایسه با H.261 را می توان بدست آورد.
3 ، MPEG
MPEG یک استاندارد کدگذاری صوتی و تصویری برای فشرده سازی تصاویر متحرک و صدای همراه آنها است. از فشرده سازی بین فریم استفاده می کند و فقط تفاوت های بین فریم های متوالی را برای دستیابی به نسبت فشرده سازی بیشتر ذخیره می کند. MPEG دارای سه نسخه MPEG-1 ، MPEG-2 و MPEG-4 است تا نیازهای پهنای باند مختلف و کیفیت تصویر را برآورده کند.
al الگوریتم فشرده سازی فیلم MPEG-1 به دو فناوری اساسی متکی است ، یکی جبران حرکت بر اساس بلوک های 16 * 16 (خط پیکسل *) و دیگری فناوری فشرده سازی مبتنی بر دامنه تبدیل برای کاهش افزونگی فضایی و نسبت فشرده سازی مشابه است بالاتر از M-JPEG ، کیفیت تصویر بهتری را می توان برای سیگنال های ویدئویی با حرکت شدید کمتر به دست آورد ، اما وقتی حرکت شدید است ، تصویر یک پدیده موزاییکی خواهد داشت. MPEG-1 سیگنال های تصویری و صوتی را با سرعت داده 1.5 MBps انتقال می دهد. MPEG-1 از نظر کیفیت تصویر فیلم با کیفیت تصویر ضبط کننده VHS برابر است. حالت رنگی وضوح ضبط فیلم 240TVL است و کیفیت صدای استریو دو کاناله نزدیک به CD است. کیفیت صدا. MPEG-1 یک الگوریتم فشرده سازی برای پیش بینی چند فریم قبل و بعد از فریم است. انعطاف پذیری فشرده سازی زیادی دارد و می تواند فیلم را با نرخ متغیر فشرده کند. بسته به محیط های مختلف ضبط ، می توان کیفیت فشرده سازی متفاوتی را تنظیم کرد ، از 80 مگابایت تا 400 مگابایت در ساعت ، اما میزان داده و پهنای باند هنوز نسبتاً زیاد است.
MP ، MPEG-2 بدست آوردن وضوح بالاتر (720 * 572) برای ارائه استانداردهای کدگذاری صدا و تصویر در سطح پخش است. MPEG-1 به عنوان یک فرمت سازگار MPEG-2 ، از فرمت های ویدئویی بهم پیوسته و بسیاری از ویژگی های پیشرفته از جمله پشتیبانی از برنامه نویسی قابل تنظیم در چند سطح ، مناسب برای موارد با کیفیت های مختلف مانند نرخ های چندگانه و وضوح های مختلف پشتیبانی می کند. این برای تصاویر در زمان واقعی با تغییرات حرکت بزرگ و نیاز به کیفیت تصویر بالا مناسب است. سیگنال ویدئویی با رزولوشن 30 فریم در ثانیه و 720 * 572 فشرده می شود و سرعت داده می تواند به 3-10 مگابیت در ثانیه برسد. به دلیل حجم زیاد داده ، برای ضبط مداوم طولانی مدت مناسب نیست.
MP ، MPEG-4 یک استاندارد کدگذاری صوتی و تصویری و فشرده سازی کم برای دستگاه های ارتباطی موبایل برای انتقال سیگنال های صوتی و تصویری در زمان واقعی از طریق اینترنت است. استاندارد MPEG-4 یک روش فشرده سازی شی گرا است. این به سادگی تصویر را به بلوک هایی مانند MPEG-1 و MPEG-2 تقسیم نمی کند ، بلکه اشیا ((اشیا objects ، شخصیت ها ، پس زمینه) را با توجه به محتوای تصویر از هم جدا می کند. ، رمزگذاری درون فریم و بین فریم را به طور جداگانه انجام دهید ، و اجازه دهید تخصیص انعطاف پذیر نرخ کد در میان اشیا different مختلف ، اختصاص بایت بیشتر به اشیا important مهم و اختصاص بایت کمتر به اشیا secondary ثانویه ، در نتیجه بهبود قابل توجهی نسبت تراکم می تواند نتایج بهتری را در نرخ بیت پایین تر MPEG-4 از بیشتر توابع MPEG-1 و MPEG-2 پشتیبانی می کند و فرمت های مختلف استاندارد استاندارد ویدئو ، نرخ بیت و نرخ فریم را برای تصاویر گرافیکی مستطیلی مختلف فراهم می کند. کدگذاری موثر
به طور خلاصه ، MPEG-4 دارای سه مزیت است:
with ، با سازگاری خوب
② ، MPEG-4 نسبت فشرده سازی بهتری نسبت به الگوریتم های دیگر ، تا 200: 1 فراهم می کند.
③ ، در حالی که MPEG-4 نسبت فشرده سازی بالایی را فراهم می کند ، از دست دادن داده ها بسیار ناچیز است. بنابراین ، استفاده از MPEG-4 می تواند تا حد زیادی ظرفیت ذخیره سازی ویدئو را کاهش دهد و وضوح فیلم بالاتری را کسب کند ، که به ویژه برای نیازهای ضبط ویدئو در زمان واقعی مناسب است. در عین حال ، از قابلیت انتقال شبکه در پهنای باند کم نیز برخوردار است.
H.264 یک استاندارد جدید رمزگذاری ویدئویی دیجیتال است که توسط تیم مشترک ویدیویی (JVT: تیم ویدیوی مشترک) VCEG (گروه متخصصان برنامه نویسی برنامه نویسی) از ITU-T و MPEG (گروه متخصصان برنامه نویسی متحرک) از ISO / IEC تهیه شده است. این قسمت 10 بخش H.264 ITU-T و MPEG-4 ISO / IEC است. درخواست پیش نویس در ژانویه 1998 آغاز شد. اولین پیش نویس در سپتامبر 1999 به پایان رسید. مدل آزمون TML-8 در مه 2001 ساخته شد. هیئت مدیره FCD از H.264 در پنجمین جلسه JVT در ژوئن 5 تصویب شد. این استاندارد در حال تدوین است و انتظار می رود در نیمه اول سال آینده به طور رسمی تصویب شود.
H.264 نیز مانند استاندارد قبلی ، یک حالت کدگذاری ترکیبی از DPCM به علاوه کدگذاری تبدیل است. با این وجود ، یک طراحی اجمالی از "بازگشت به اصول" ، بدون گزینه های زیادی را اتخاذ می کند و عملکرد فشرده سازی بسیار بهتری نسبت به H.263 ++ به دست می آورد. این قابلیت سازگاری با کانالهای مختلف را تقویت می کند و یک ساختار و نحو "دوستانه شبکه" را اتخاذ می کند. منجر به پردازش خطاها و از بین رفتن بسته ها می شود. طیف گسترده ای از اهداف برنامه برای پاسخگویی به نیازهای سرعت های مختلف ، رزولوشن های مختلف و موارد مختلف انتقال (ذخیره سازی) ؛ سیستم اصلی آن باز است و برای استفاده از آن نیازی به حق چاپ نیست.
از نظر فنی ، نکات برجسته بسیاری در استاندارد H.264 وجود دارد ، مانند کدگذاری نماد یکپارچه VLC ، برآورد جابجایی چند حالته با دقت بالا ، تبدیل عدد صحیح بر اساس بلوک های 4 × 4 ، نحو کدگذاری لایه ای و ... این اقدامات باعث H می شوند. الگوریتم 264 دارای کارایی کدگذاری بسیار بالایی است ، با همان کیفیت تصویر بازسازی شده ، می تواند حدود 50٪ از نرخ کد را نسبت به H.263 ذخیره کند. ساختار جریان کد H.264 دارای انطباق پذیری قوی در شبکه ، قابلیت بازیابی خطا را افزایش می دهد و می تواند به خوبی با کاربرد شبکه های IP و بی سیم سازگار شود.
در واقع ، بیشتر H.264 فعلی H.263 ++ است که از طریق الگوریتم بهبود یافته ، میزان فشرده سازی کمی کوچکتر شده است (از جمله برخی از تولید کنندگان دیگر ، همکاران من کد منبع خود را دیده اند)! اگر از تعریف یک صفحه مقایسه شود ، MPEG4 یک مزیت دارد. از تعریف تداوم عمل ، H.264 یک مزیت دارد!
محصول دیگر ما:
