مخفف عبارت Transmission Control Protocol/Internet Protocol ، ترجمه چینی Transmission Control Protocol/Internet Protocol نامیده می شود که به پروتکل ارتباطات شبکه نیز معروف است. این اساسی ترین پروتکل اینترنت و پایه و اساس اینترنت است. این شامل پروتکل IP لایه شبکه و لایه انتقال است. ترکیب پروتکل TCP TCP/IP نحوه اتصال دستگاه های الکترونیکی به اینترنت و نحوه انتقال داده ها بین آنها را مشخص می کند. این پروتکل از یک ساختار سلسله مراتبی 4 لایه استفاده می کند و هر لایه با شبکه ای که توسط لایه بعدی خود ارائه شده است تماس می گیرد تا نیازهای خود را برآورده کند. به عبارت دیگر: TCP مسئول کشف مشکلات انتقال ، ارسال سیگنال ها به محض وجود مشکل ، درخواست ارسال مجدد ، تا زمانی که همه داده ها به طور ایمن و صحیح به مقصد منتقل شوند. و IP تعیین آدرس برای هر رایانه در اینترنت است.
1. مرور سطح
از نظر مدل لایه بندی پروتکل ، TCP/IP از چهار لایه تشکیل شده است: لایه رابط شبکه ، لایه شبکه ، لایه انتقال و لایه برنامه.
پروتکل TCP/IP به طور کامل با مدل مرجع هفت لایه OSI مطابقت ندارد. OSI (Open System Interconnect) یک مدل مرجع اتصال سیستم باز سنتی است ، یک مدل مرجع انتزاعی 7 لایه از یک پروتکل ارتباطی ، که در آن هر لایه وظیفه خاصی را انجام می دهد. هدف از این مدل این است که سخت افزارهای مختلف بتوانند در یک سطح با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. 7 لایه عبارتند از: لایه فیزیکی ، لایه پیوند داده ، لایه شبکه ، لایه انتقال ، لایه جلسه ، لایه ارائه و لایه برنامه. پروتکل ارتباطی TCP/IP از یک ساختار سلسله مراتبی 4 لایه استفاده می کند و هر لایه برای تکمیل خود شبکه ای را که توسط لایه بعدی خود ارائه شده است فرا می خواند. از آنجا که طراحان ARPNET به اتصال شبکه توجه دارند و به زیر شبکه ارتباطی (لایه رابط شبکه) اجازه می دهند پروتکل های موجود یا آینده را اتخاذ کنند ، هیچ پروتکل خاصی در این لایه ارائه نمی شود. در واقع ، پروتکل TCP/IP می تواند از طریق لایه رابط شبکه به هر شبکه ای متصل شود ، مانند شبکه سوئیچینگ X.25 یا شبکه محلی IEEE802.
1) لایه رابط شبکه
لایه فیزیکی ویژگی های مختلف محیط فیزیکی را تعریف می کند:
(1) ویژگی های مکانیکی.
(2) ویژگی های الکترونیکی
(3) ویژگی های عملکردی.
(4) ویژگی های مقررات.
لایه پیوند داده مسئول دریافت بسته های داده IP و ارسال آنها از طریق شبکه ، یا دریافت فریم های فیزیکی از شبکه ، استخراج دیتاگرام های IP و تحویل آنها به لایه IP است.
پروتکل های لایه مشترک رابط عبارتند از: Ethernet 802.3 ، Token Ring 802.5 ، X.25 ، Flay relay ، HDLC ، PPP ATM و غیره.
2) لایه شبکه
این مسئول ارتباط بین رایانه های مجاور است. عملکرد آن شامل سه جنبه است.
(1) درخواست ارسال بسته را از لایه انتقال پردازش کنید. پس از دریافت درخواست ، بسته را در دیتاگرام IP بارگذاری کنید ، هدر را پر کنید ، مسیر سینک را انتخاب کنید و سپس دیتاگرام را به رابط شبکه مناسب ارسال کنید.
(2) پردازش دیتاگرام ورودی: ابتدا مشروعیت آن را بررسی کنید و سپس مسیر یابی را انجام دهید-اگر دیتاگرام به دستگاه سینک رسیده است ، هدر را برداشته و قسمت باقی مانده را به پروتکل انتقال مناسب تحویل دهید. اگر هنوز دیتاگرام وارد سینک نشده است ، سپس دیتاگرام را به جلو ارسال کنید.
(3) با مسائلی مانند مسیر ، کنترل جریان ، ازدحام و غیره برخورد کنید. لایه شبکه شامل: پروتکل IP (پروتکل اینترنت) ، ICMP (پروتکل پیام کنترل اینترنت) ، پروتکل پیام کنترل ، پروتکل ترجمه آدرس ARP (آدرس ResoluTIon Protocol) ، پروتکل ترجمه آدرس معکوس RARP (ARP معکوس). IP هسته اصلی لایه شبکه است. IP هاپ بعدی کپسوله شده و از طریق مسیریابی به لایه رابط تحویل داده می شود. IP datagram یک سرویس بدون اتصال است.
ICMP مکمل لایه شبکه است و می تواند پیام ها را به عقب ارسال کند. برای تشخیص رفع انسداد شبکه استفاده می شود.
دستور Ping این است که یک بسته ICMP echo ارسال کرده و از طریق رله اکو که به عقب ارسال می شود ، آزمایش شبکه را انجام دهد.
ARP یک پروتکل وضوح آدرس جلو است که از IP شناخته شده برای یافتن آدرس MAC میزبان مربوطه استفاده می کند.
RARP یک پروتکل وضوح آدرس معکوس است که آدرس IP را از طریق آدرس MAC تعیین می کند. به عنوان مثال ، ایستگاه های کاری بدون دیسک نیز خدمات DHCP دارند.
3) لایه حمل و نقل
ارتباط بین برنامه ها را فراهم می کند.
توابع آن عبارتند از:
(1) قالب بندی جریان اطلاعات ؛
(2) ارائه انتقال قابل اعتماد برای دستیابی به دومی ، پروتکل لایه انتقال تصریح می کند که قسمت دریافت کننده باید یک تأییدیه را به عقب ارسال کند و اگر بسته از بین رفت ، باید دوباره ارسال شود.
پروتکل های لایه حمل و نقل عمدتا عبارتند از: پروتکل کنترل انتقال TCP (پروتکل کنترل انتقال) و پروتکل اطلاعات کاربر UDP (پروتکل اطلاعات کاربر).
4) لایه کاربرد
مجموعه ای از برنامه های متداول مانند ایمیل ، دسترسی به انتقال فایل ، ورود به سیستم از راه دور و غیره را در اختیار کاربران قرار می دهد. ورود از راه دور TELNET از پروتکل TELNET برای ارائه یک رابط برای ثبت نام در سایر میزبان های شبکه استفاده می کند. جلسه TELNET یک ترمینال مجازی مبتنی بر شخصیت ارائه می دهد. دسترسی به انتقال فایل FTP از پروتکل FTP برای ارائه توابع کپی فایل بین ماشین های موجود در شبکه استفاده می کند.
لایه برنامه به طور کلی یک سرویس کاربر محور است. مانند FTP ، TELNET ، DNS ، SMTP ، POP3.
FTP (پروتکل انتقال فایل) یک پروتکل انتقال فایل است. به طور کلی ، سرویس FTP برای بارگذاری و بارگیری استفاده می شود. پورت داده 20H و پورت کنترل 21H است.
سرویس Telnet یک سرویس ورود از راه دور برای کاربران است. از پورت 23H استفاده می کند و از انتقال کد واضح استفاده می کند ، که از نظر محرمانه بودن ضعیف ، ساده و راحت است.
DNS (سرویس نام دامنه) یک سرویس وضوح نام دامنه است که امکان تبدیل نام دامنه به آدرس IP را فراهم می کند.
SMTP (پروتکل انتقال ایمیل ساده) یک پروتکل انتقال پست ساده است که برای کنترل ارسال و انتقال نامه ها استفاده می شود.
POP3 (پروتکل دفتر پست 3) سومین نسخه پروتکل اداره پست برای دریافت نامه است.
پروتکل های موجود در لایه شبکه عمدتاً شامل IP ، ICMP ، IGMP و غیره می باشند زیرا شامل پروتکل IP پروتکل می باشد و هسته همه شبکه های مبتنی بر پروتکل TCP/IP می باشد. در لایه شبکه ، ماژول IP بیشتر توابع را انجام می دهد. ICMP و IGMP و سایر پروتکل های پشتیبانی کننده از IP به IP کمک می کنند تا وظایف خاصی را انجام دهد ، مانند انتقال اطلاعات کنترل خطا و پیام های کنترل بین میزبان/روتر. لایه شبکه مسئول انتقال اطلاعات بین میزبان های شبکه است.
پروتکل های اصلی در لایه حمل و نقل TCP و UDP هستند. همانطور که لایه شبکه انتقال داده بین میزبان را کنترل می کند ، لایه انتقال داده هایی را که وارد لایه شبکه می شوند کنترل می کند. دو پروتکل دو راه مدیریت این داده ها هستند: TCP یک پروتکل مبتنی بر اتصال است. UDP یک پروتکل برای مدیریت خدمات بدون اتصال است.
کاستی های اصلی مدل TCP/IP به شرح زیر است: اول ، این مدل به وضوح تشخیص نمی دهد که کدام مشخصات و کدام اجرا می شود. ثانیاً ، لایه شبکه میزبان مدل TCP/IP رابط بین لایه شبکه و لایه پیوند داده را مشخص می کند. تفاوت بین لایه معمولی و لایه رابط بسیار مهم است و مدل TCP/IP آنها را متمایز نمی کند.
محصول دیگر ما:
