بنیاد شبکه و تجهیزات شبکه

1. هاب:

اساساً حذف شده است (جایگزین آن سوئیچ می شود). وظیفه اصلی هاب ، بازسازی ، تغییر شکل و تقویت سیگنال دریافت شده برای گسترش فاصله انتقال شبکه در حالی که تمام گره ها را روی گره مرکز آن متمرکز می کند. روی اولین لایه از مدل مرجع OSI (مدل مرجع اتصال متقابل سیستم باز) ، "لایه فیزیکی" کار می کند.

2. سوئیچ:

در لایه پیوند داده کار کنید. سوئیچ دارای یک گذرگاه باند پهنای باند و ماتریس سوئیچینگ داخلی است. تمام پورت های سوئیچ به این باس پشتی متصل هستند. پس از دریافت مدار کنترل از بسته کنترل ، پورت پردازش جدول مقایسه آدرس را در حافظه جستجو می کند تا مقصد MAC (آدرس سخت افزاری کارت شبکه) و اتصال NIC (کارت شبکه) را در کدام درگاه ، بسته داده تعیین کند. از طریق ماتریس سوئیچینگ داخلی به سرعت به بندر مقصد منتقل می شود. اگر مقصد MAC وجود نداشته باشد ، برای همه پورت ها پخش می شود. بعد از دریافت پاسخ پورت ، سوییچ آدرس جدید را "یاد می گیرد" و آن را به جدول داخلی آدرس MAC اضافه می کند. از سوئیچ می توان برای "تقسیم بندی" شبکه نیز استفاده کرد. با مقایسه جدول آدرس MAC ، سوئیچ فقط اجازه می دهد تا ترافیک شبکه لازم از طریق سوئیچ عبور کند. از طریق فیلتر و ارسال سوئیچ ، دامنه برخورد می تواند به طور موثر کاهش یابد ، اما نمی تواند پخش لایه شبکه ، یعنی دامنه پخش را تقسیم کند. سوئیچ می تواند داده ها را به طور همزمان بین چندین جفت پورت منتقل کند. هر پورت را می توان به عنوان یک بخش شبکه مستقل در نظر گرفت و تجهیزات شبکه متصل به آن از پهنای باند کامل به طور مستقل و بدون رقابت برای استفاده با تجهیزات دیگر برخوردار هستند. وقتی گره A داده ها را به گره D می فرستد ، گره B می تواند داده ها را همزمان به گره C ارسال کند و هر دو انتقال از پهنای باند کامل شبکه بهره مند می شوند و هر دو ارتباط مجازی خاص خود را دارند. اگر در اینجا از یک سوئیچ 10 مگابیت بر ثانیه اترنت استفاده شده باشد ، گردش کلی سوئیچ در این زمان برابر با 2 × 10 مگابیت بر ثانیه = 20 مگابیت بر ثانیه است و هنگامی که از یک HUB مشترک 10 مگابیت بر ثانیه استفاده می شود ، گردش کلی یک HUB از 10 مگابیت بر ثانیه بیشتر نخواهد شد. به طور خلاصه ، یک سوئیچ یک دستگاه شبکه بر اساس شناسایی آدرس MAC است و قادر به بسته بندی و ارسال بسته های داده است. سوییچ می تواند آدرس MAC را "یاد بگیرد" و آن را در جدول آدرس داخلی ذخیره کند. با ایجاد یک مسیر سوئیچینگ موقت بین مبدأ و گیرنده هدف قاب داده ، قاب داده می تواند مستقیماً از آدرس مبدا به آدرس مقصد برسد.

عملکردهای اصلی سوئیچ شامل آدرس دهی فیزیکی ، توپولوژی شبکه ، بررسی خطا ، توالی فریم و کنترل جریان است. در حال حاضر ، سوئیچ همچنین دارای برخی از توابع جدید مانند پشتیبانی از VLAN (شبکه محلی مجازی) ، پشتیبانی از تجمیع پیوندها و حتی برخی از آنها عملکرد دیوار آتش را دارند. به طور خاص به شرح زیر است:

یادگیری: سوئیچ اترنت آدرس MAC دستگاه متصل به هر درگاه را می فهمد ، و آدرس را به پورت مربوطه نقشه برداری می کند و آن را در جدول آدرس MAC در حافظه نهانگاه سوئیچ ذخیره می کند.

Forwarding / Filtering: وقتی آدرس مقصد یک فریم داده در جدول آدرس MAC ترسیم می شود ، به جای همه پورت ها به درگاهی که به گره مقصد متصل است هدایت می شود (اگر قاب داده فریم پخش / چندپخشی باشد ، آن را فوروارد می کند) به همه بنادر)

حذف حلقه ها: هنگامی که سوئیچ شامل یک حلقه اضافی است ، سوئیچ اترنت از حلقه های موجود در پروتکل درخت پوشا جلوگیری می کند ، در حالی که وجود مسیرهای پشتیبان را امکان پذیر می کند.

سوئیچ علاوه بر اینکه می تواند به همان نوع شبکه متصل شود ، می تواند انواع مختلف شبکه (مانند اترنت و اترنت سریع) را نیز بهم متصل کند. امروزه ، بسیاری از سوئیچ ها می توانند پورت اتصال با سرعت بالا را پشتیبانی کنند که از Fast Ethernet یا FDDI و غیره پشتیبانی می کند ، که برای اتصال به سایر سوئیچ های شبکه یا پهنای باند اضافی برای سرورهای کلیدی که پهنای باند زیادی را اشغال می کنند ، استفاده می شود. به طور کلی ، هر پورت سوئیچ برای اتصال به یک بخش شبکه مستقل استفاده می شود ، اما گاهی اوقات به منظور ارائه سرعت دسترسی سریع تر ، می توان برخی از کامپیوترهای مهم شبکه را مستقیماً به پورت سوئیچ متصل کرد. به این ترتیب ، سرورهای کلیدی و کاربران مهم شبکه سرعت دسترسی سریع تری دارند و از جریان اطلاعات بیشتری پشتیبانی می کنند.

در آخر ، توابع اساسی سوئیچ را به طور خلاصه شرح دهید:

1. مانند هاب ، سوئیچ تعداد زیادی پورت برای اتصال کابل فراهم می کند ، بنابراین می توانید از سیم کشی توپولوژی استفاده کنید.

2. مانند تکرار کننده ها ، هاب ها و پل ها ، وقتی فریم ها را به جلو می برد ، سوئیچ سیگنال الکتریکی مربع تحریف نشده را بازسازی می کند.

3. مانند یک پل ، سوئیچ از همان منطق حمل و نقل یا فیلتر در هر پورت استفاده می کند.

4. مانند یک پل ، سوئیچ LAN را به چندین حوزه برخورد تقسیم می کند و هر حوزه برخورد دارای یک باند پهن مستقل است ، بنابراین پهنای باند LAN را بسیار بهبود می بخشد.

5- سوئیچ علاوه بر عملکردهای پل ، توپی و تکرار کننده ، ویژگی های پیشرفته تری مانند شبکه محلی مجازی (VLAN) و عملکرد بالاتر را نیز فراهم می کند.

در حال حاضر ، تولید کنندگان سوئیچ اترنت متناسب با تقاضای بازار ، سوئیچ های سه لایه یا حتی چهار لایه را معرفی کرده اند. اما در هر صورت ، عملکرد اصلی آن همچنان تغییر لایه بسته اترنت لایه 2 است.

حالت انتقال سوئیچ کاملا دوبلکس ، نیمه دوبلکس و خود سازگار است. اصطلاحاً نیمه دوبلکس بدان معنی است که فقط یک عمل در یک بازه زمانی انجام می شود. برای یک مثال ساده ، یک جاده باریک می تواند همزمان فقط توسط یک ماشین عبور کند. هنگامی که دو اتومبیل در جهت مخالف رانندگی می کنند ، در این حالت ، فقط می تواند یک وسیله نقلیه عبور کند و سپس وسیله نقلیه دیگر پس از پایان رانندگی می کند. این مثال به روشنی اصل نیمه دوبلکس را نشان می دهد. دوبلکس کامل سوئیچ به این معنی است که سوئیچ در هنگام ارسال داده می تواند داده را نیز دریافت کند و این دو همزمان هستند. این مانند این است که ما معمولاً یک تماس تلفنی برقرار می کنیم و هنگام صحبت می توانیم صدای طرف مقابل را بشنویم.

گسترش دانش *: تفاوت بین سوئیچ های لایه 2 ، سوئیچ های لایه 3 و سوئیچ های لایه 4

1. تغییر لایه 2

توسعه فناوری سوئیچینگ دو لایه نسبتاً پخته است. سوئیچ دو لایه یک دستگاه لایه پیوند داده است. این می تواند اطلاعات آدرس MAC را در بسته داده شناسایی کرده ، مطابق با آدرس MAC به جلو بفرستد و این آدرس های MAC و درگاه های مربوطه را در یکی از جدول آدرس داخلی خود ثبت کند.

گردش کار خاص به شرح زیر است:

1) هنگامی که سوئیچ یک بسته داده را از یک پورت خاص دریافت می کند ، ابتدا آدرس MAC منبع را در هدر بسته قرائت می کند ، بنابراین می داند دستگاهی که آدرس MAC منبع به کدام پورت متصل است

2) آدرس MAC مقصد را در سرصفحه بخوانید و پورت مربوطه را در جدول آدرس جستجو کنید

3) اگر در جدول مربوط به آدرس MAC مقصد در جدول وجود دارد ، بسته داده را مستقیماً در این پورت کپی کنید

4) اگر پورت مربوطه در جدول یافت نشود ، بسته داده برای همه پورت ها پخش می شود. وقتی ماشین مقصد به ماشین مبدا پاسخ می دهد ، سوییچ می تواند آدرس MAC مقصد مربوط به کدام پورت را ثبت کند و هنگام انتقال داده ها دفعه بعد ، از آن استفاده می شود. دیگر نیازی به پخش برای همه پورت ها نیست. این فرایند به طور مداوم تکرار می شود و اطلاعات آدرس MAC کل شبکه را می توان یاد گرفت. به این ترتیب سوئیچ لایه 2 جدول آدرس خود را ایجاد و حفظ می کند.

از اصل کار کلید 2 ، سه نکته زیر را می توان استنباط کرد:

1) از آنجایی که سوئیچ داده ها را به صورت همزمان در اکثر پورت ها تبادل می کند ، به پهنای باند گذرگاه سوئیچینگ گسترده ای نیاز دارد. اگر سوئیچ دو لایه دارای پورت N باشد ، پهنای باند هر پورت M است و پهنای باند گذرگاه از N × M بیشتر است ، سپس این سوئیچ می تواند سوئیچینگ سرعت سیم را درک کند

2) آدرس MAC دستگاه متصل به پورت را بیاموزید ، آن را در جدول آدرس بنویسید ، و اندازه جدول آدرس (به طور کلی به دو روش: یکی BEFFER RAM ، دیگری مقدار ورودی جدول MAC) ، اندازه جدول آدرس بر ظرفیت دسترسی سوئیچ تأثیر می گذارد

3) مورد دیگر این است که سوئیچ های لایه 2 معمولاً دارای تراشه های ASIC (Application Specific Integrated Circuit) هستند که به ویژه برای پردازش بسته های داده استفاده می شوند ، بنابراین سرعت حمل و نقل می تواند بسیار سریع باشد. از آنجا که هر تولید کننده از ASIC های مختلفی استفاده می کند ، مستقیماً بر عملکرد محصول تأثیر می گذارد.

سه نکته فوق نیز اصلی ترین پارامترهای فنی برای قضاوت در مورد عملکرد سوئیچ های لایه 2 و لایه 3 هستند. لطفاً هنگام انتخاب تجهیزات ، به مقایسه توجه کنید.

2. تبادل سه لایه

بیایید ابتدا نگاهی به روند کار سوئیچ سه لایه از طریق یک شبکه ساده بیندازیم.

تجهیزات مبتنی بر IP A ------------------------ سوئیچ لایه 3 ------------------ ------ دستگاه B با استفاده از IP به عنوان مثال ، A می خواهد داده ها را به B ارسال کند و IP مقصد مشخص است ، سپس A با استفاده از ماسک زیر شبکه آدرس شبکه را برای تعیین اینکه آیا IP مقصد در همان شبکه است بخش به عنوان خودش. اگر در همان بخش شبکه هستید ، اما آدرس MAC مورد نیاز برای ارسال داده را نمی دانید ، A درخواست ARP می فرستد ، B آدرس MAC خود را برمی گرداند ، A از این MAC برای بسته بندی بسته داده استفاده می کند و آن را به سوئیچ می فرستد ، و سوئیچ از ماژول سوئیچینگ لایه 2 برای یافتن جدول آدرس MAC استفاده می کند ، بسته داده را به پورت مربوطه هدایت می کند.

اگر آدرس IP مقصد در همان بخش شبکه نباشد ، A باید با B ارتباط برقرار کند. اگر ورودی ورودی MAC مربوطه در ورودی cache جریان وجود نداشته باشد ، اولین بسته داده عادی به یک درگاه پیش فرض ارسال می شود ، این پیش فرض gateway به طور کلی در سیستم عامل تنظیم شده است. IP این درگاه پیش فرض مربوط به ماژول مسیریابی لایه سوم است. بنابراین ، برای داده هایی که در همان زیر شبکه نیستند ، ابتدا آدرس MAC دروازه پیش فرض در جدول MAC (توسط میزبان منبع) قرار می گیرد. A کامل می شود)؛ سپس ماژول سه لایه بسته داده را دریافت می کند ، و جدول مسیریابی را پرس و جو می کند تا مسیر را به ب مشخص کند. یک سرآیند قاب جدید ساخته می شود ، جایی که آدرس MAC دروازه پیش فرض منبع MAC منبع است و میزبان B است آدرس MAC آدرس MAC مقصد است. از طریق یک مکانیزم ماشه شناسایی خاص ، رابطه متناظر بین آدرسهای MAC و پورت های انتقال میزبان A و B را برقرار کرده و آن را در جدول ورودی cache جریان و داده های بعدی را از A به B ضبط کنید (سوئیچ لایه سه باید تأیید کند که به جای "برای داده به C" ، باید آدرس IP موجود در کادر خوانده شود.) ، مستقیماً به ماژول سوئیچینگ لایه 2 برای تکمیل تحویل داده می شود. این معمولا به عنوان یک مسیر و حمل و نقل چندگانه شناخته می شود. در بالا خلاصه ای از روند کار سوئیچ سه لایه است ، شما می توانید ویژگی های سوئیچ سه لایه را ببینید:

1) انتقال سریع اطلاعات با ترکیبی از سخت افزار تحقق می یابد. این یک ترکیب ساده از سوئیچ ها و روترهای لایه 2 نیست. ماژول های مسیریابی لایه 3 مستقیماً روی گذرگاه سریع السیر سوئیچینگ لایه 2 قرار می گیرند ، حد مجاز رابط روترهای سنتی را از بین می برند و سرعت آن می تواند به ده ها گیگابایت در ثانیه برسد. با شمارش پهنای باند صفحه backplane ، این دو پارامتر مهم برای عملکرد سوئیچ لایه 3 هستند.

2) نرم افزار مختصر مسیریابی روند مسیریابی را ساده می کند. بیشتر حمل و نقل داده ها ، بجز مسیریابی لازم ، توسط نرم افزار مسیریابی انجام می شود و توسط ماژول لایه 2 با سرعت بالا ارسال می شود. بیشتر نرم افزارهای مسیریابی ، پردازش شده و بهینه شده ای هستند و به سادگی کپی نرم افزار در روتر نیستند.

انتخاب سوئیچ های لایه 2 و لایه 3

از کلیدهای لایه 2 در شبکه های محلی کوچک استفاده می شود. نیازی به گفتن نیست که ، در یک شبکه محلی کوچک ، بسته های پخش تأثیر چندانی ندارند. عملکرد سوئیچینگ سریع ، پورت های دسترسی چندگانه و هزینه کم سوئیچ دو لایه راه حل بسیار کاملی را برای کاربران شبکه کوچک فراهم می کند.

مزیت سوئیچ سه لایه در انواع رابط غنی ، عملکردهای سه لایه پشتیبانی شده و توانایی مسیریابی قدرتمند نهفته است. برای مسیریابی بین شبکه های در مقیاس بزرگ مناسب است. مزیت آن در انتخاب بهترین مسیر ، اشتراک گذاری بار ، پشتیبان گیری از لینک و سایر شبکه ها است. مبادله اطلاعات مسیریابی و سایر توابع روترها را انجام دهید.

مهمترین عملکرد سوئیچ سه لایه سرعت بخشیدن به انتقال سریع داده ها در یک شبکه محلی بزرگ است. افزودن تابع مسیریابی نیز به همین منظور انجام می شود. اگر یک شبکه در مقیاس بزرگ با توجه به بخش ها ، مناطق و سایر عوامل به شبکه های کوچک تقسیم شود ، این امر منجر به تعداد زیادی بازدید بین اینترنت می شود و استفاده ساده از سوئیچ های لایه 2 نمی تواند به بازدیدهای بین اینترنتی منجر شود. از جمله استفاده ساده از روترها ، به دلیل محدود بودن تعداد رابط ها و سرعت مسیریابی و هدایت کند است ، که سرعت شبکه و مقیاس شبکه را محدود می کند. استفاده از یک سوئیچ سه لایه سه بعدی با عملکرد روتینگ اولین انتخاب است.

به طور کلی ، در شبکه ای با ترافیک داده های بین اینترانت بزرگ و انتقال سریع و پاسخ ، اگر همه سوئیچ های سه لایه این کار را انجام دهند ، سوئیچ های سه لایه بیش از حد بار می شوند ، سرعت پاسخ تحت تأثیر قرار می گیرد و مسیریابی بین شبکه ها انجام می شود غرق خواهد شد این یک استراتژی شبکه خوب برای استفاده کامل از مزایای دستگاه های مختلف توسط روترها است. البته پیش فرض این است که جیب مشتری بسیار محکم است ، در غیر این صورت ، مرحله دوم این است که سوئیچ سه لایه نیز به عنوان اتصال اینترنت عمل کند.

3. تعویض چهار لایه

یک تعریف ساده از سوئیچینگ لایه 4 این است: این تابعی است که انتقال را فقط براساس آدرس MAC (پل لایه 2) یا آدرس IP منبع / مقصد (مسیر لایه 3) تعیین می کند ، بلکه بر اساس TCP / UDP (لایه چهارم) تعیین می شود. شماره پورت برنامه تابع سوئیچینگ لایه چهارم مانند یک IP مجازی است که به یک سرور فیزیکی اشاره دارد. این سرویس ها را تحت پروتکل های مختلف از جمله HTTP ، FTP ، NFS ، Telnet یا پروتکل های دیگر منتقل می کند. این سرویس ها به الگوریتم های پیچیده متعادل کننده بار مبتنی بر سرورهای فیزیکی نیاز دارند.

در دنیای IP ، نوع سرویس توسط پایانه TCP یا آدرس پورت UDP تعیین می شود و فاصله کاربرد در تبادل لایه چهارم توسط آدرس IP منبع و ترمینال ، پورت های TCP و UDP تعیین می شود. در لایه چهارم تبادل ، یک آدرس IP مجازی (VIP) برای هر گروه سرور برای جستجو تنظیم شده است و هر گروه از سرورها از برنامه خاصی پشتیبانی می کنند. هر آدرس سرور برنامه ذخیره شده در سرور نام دامنه (DNS) یک VIP است ، نه یک آدرس سرور واقعی. وقتی کاربر برای یک برنامه درخواست می کند ، یک درخواست ارتباط VIP (مانند یک بسته TCP SYN) با یک گروه سرور هدف به سوئیچ سرور ارسال می شود. سوئیچ سرور بهترین سرور گروه را انتخاب می کند ، VIP را در آدرس ترمینال با IP سرور واقعی جایگزین می کند و درخواست اتصال را به سرور منتقل می کند. به این ترتیب تمام بسته های موجود در همان بخش توسط سوئیچ سرور نقشه برداری شده و بین کاربر و همان سرور منتقل می شوند.

اصل لایه چهارم مبادله

لایه چهارم مدل OSI ، لایه حمل و نقل است. لایه حمل و نقل وظیفه ارتباطات پایان به انتها ، یعنی ارتباطات هماهنگ بین منبع شبکه و سیستم های هدف را بر عهده دارد. در پشته پروتکل IP ، این لایه پروتکل است که TCP (پروتکل انتقال) و UDP (پروتکل بسته داده کاربر) در آن قرار دارد. در لایه چهارم ، هدرهای TCP و UDP حاوی شماره پورت هستند که می توانند به طور منحصر به فردی تشخیص دهند که پروتکل های برنامه (مانند HTTP ، FTP و غیره) شامل هر بسته داده است. سیستم endpoint از این اطلاعات برای تشخیص داده ها در بسته ، به ویژه شماره پورت استفاده می کند تا سیستم رایانه ای دریافت کننده بتواند نوع بسته IP دریافتی را تعیین کرده و به نرم افزار سطح بالا مناسب تحویل دهد. به ترکیب شماره پورت و آدرس IP دستگاه معمولاً "سوکت" گفته می شود. شماره پورت بین 1 تا 255 رزرو شده است و به آنها پورت های "آشنا" گفته می شود ، به عبارتی این شماره پورت در تمام پیاده سازی های پروتکل میزبان TCP / IP یکسان است. علاوه بر پورت های "آشنا" ، خدمات استاندارد UNIX در محدوده 256 تا 1024 پورت تخصیص می یابد و برنامه های سفارشی معمولاً شماره پورت را بالاتر از 1024 اختصاص می دهند. آخرین لیست شماره پورت اختصاص داده شده را می توان در RFC1700 "Asfound on" امضا شده یافت شماره".

اطلاعات اضافی ارائه شده توسط شماره پورت TCP / UDP توسط سوئیچ شبکه قابل استفاده است ، که پایه لایه چهارم تبادل است. سوییچ با عملکرد لایه چهارم می تواند نقش جلوی "IP مجازی" (VIP) متصل به سرور را بازی کند. هر سرور و گروه سرور که از یک برنامه عمومی یا عمومی پشتیبانی می کنند با یک آدرس VIP پیکربندی می شوند. این آدرس VIP ارسال و در سیستم نام دامنه ثبت می شود. هنگام ارسال درخواست سرویس ، سوئیچ لایه چهارم با تعیین شروع TCP شروع جلسه را تشخیص می دهد. سپس با استفاده از الگوریتم های پیچیده بهترین سرور را برای رسیدگی به این درخواست تعیین می کند. پس از اتخاذ این تصمیم ، سوییچ جلسه را با یک آدرس IP خاص مرتبط می کند و آدرس VIP واقع در سرور را با آدرس IP واقعی سرور جایگزین می کند.

هر سوئیچ لایه 4 یک جدول اتصال مرتبط با آدرس IP منبع و پورت TCP منبع سرور انتخاب شده را نگه می دارد. سپس سوییچ لایه چهارم درخواست اتصال را به این سرور ارسال می کند. تمام بسته های بعدی دوباره نقشه برداری می شوند و بین مشتری و سرور ارسال می شوند تا زمانی که سوئیچ مکالمه را کشف کند. در صورت استفاده از لایه چهارم سوئیچینگ ، دسترسی می تواند به سرورهای واقعی متصل شود تا قوانین تعریف شده توسط کاربر ، مانند داشتن تعداد دسترسی برابر در هر سرور یا اختصاص جریان های انتقال با توجه به ظرفیت سرورهای مختلف ، توسط کاربر مطابقت داشته باشد.

در حال حاضر ، در اینترنت ، تقریباً 80٪ روترها از سیسکو تهیه می شوند. محصولات سوئیچ سیسکو با علامت تجاری "Catalyst" است. شامل بیش از ده سری مانند 1900 ، 2800 ... 6000 ، 8500 و غیره است. به طور کلی می توان این سوئیچ ها را به دو دسته تقسیم کرد:

یک نوع سوئیچ های پیکربندی ثابت است ، از جمله بیشتر مدل های 3500 و پایین ، به جز موارد محدود نرم افزاری ، این سوئیچ ها قابل توسعه نیستند. نوع دیگر سوئیچ های مدولار است که عمدتا به مدل های 4000 و بالاتر اشاره دارد. طراحان شبکه می توانند با توجه به نیاز شبکه ، تعداد و مدلهای مختلفی از بردهای رابط ، ماژولهای قدرت و نرم افزار مربوطه را انتخاب کنند.

روتر:

روتر (Router) تجهیزات اصلی گره اینترنت است. روتر هدایت داده ها را از طریق مسیریابی تعیین می کند. استراتژی حمل و نقل روتینگ نام دارد که منشا نام روتر (روتر ، فورواردر) نیز می باشد. به عنوان مرکزی برای اتصال شبکه های مختلف ، سیستم روتر زمینه اصلی اینترنت را بر اساس TCP / IP تشکیل می دهد. همچنین می توان گفت که روترها ستون فقرات اینترنت را تشکیل می دهند. سرعت پردازش آن یکی از گلوگاه های اصلی ارتباطات شبکه است و قابلیت اطمینان آن به طور مستقیم بر کیفیت اتصال شبکه تأثیر می گذارد. بنابراین ، در شبکه های دانشگاهی ، شبکه های منطقه ای و حتی کل زمینه تحقیق در اینترنت ، فناوری روتر همیشه در هسته اصلی بوده و روند توسعه و جهت دهی آن به عالم خرد کل تحقیقات اینترنتی تبدیل شده است.

روتر (Router) برای اتصال چندین شبکه از نظر منطقی جدا شده استفاده می شود. شبکه به اصطلاح منطقی نشان دهنده یک شبکه واحد یا یک زیر شبکه است. وقتی داده از یک زیر شبکه به زیر شبکه منتقل می شود ، می توان از طریق روتر آن را انجام داد. بنابراین ، روتر وظیفه قضاوت در مورد آدرس شبکه و انتخاب مسیر را دارد. این می تواند اتصالات انعطاف پذیر را در یک محیط اتصال چند شبکه ای ایجاد کند. این می تواند زیرشاخه های مختلف را با بسته های داده کاملاً متفاوت و روش های دسترسی به رسانه متصل کند. روتر فقط ایستگاه منبع یا سایر موارد را می پذیرد اطلاعات روتر نوعی تجهیزات اتصال در لایه شبکه است.

نمونه هایی از اصول کار

(1) ایستگاه کاری A آدرس 12.0.0.5 ایستگاه کاری B را به همراه اطلاعات داده به صورت فریم داده به روتر 1 ارسال می کند.

(2) بعد از اینکه روتر 1 چارچوب داده ایستگاه کاری A را دریافت کرد ، ابتدا آدرس 12.0.0.5 را از سربرگ خارج می کند و بهترین مسیر را به ایستگاه کاری B مطابق جدول مسیر محاسبه می کند: R1-> R2-> R5-> ب و بسته داده را به روتر 2 ارسال کنید.

(3) روتر 2 کار روتر 1 را تکرار می کند و بسته داده را به روتر 5 می فرستد.

(4) روتر 5 نیز آدرس مقصد را خارج کرده و در می یابد که 12.0.0.5 در بخش شبکه متصل به روتر است ، بنابراین بسته داده مستقیماً به ایستگاه کاری B تحویل داده می شود.

(5) ایستگاه کاری B قاب داده را از ایستگاه کاری A دریافت می کند ، و فرایند ارتباطات پایان می یابد.

در واقع ، علاوه بر عملکرد اصلی فوق الذکر مسیریابی ، روتر همچنین دارای عملکرد کنترل جریان شبکه است. برخی از روترها فقط از یک پروتکل پشتیبانی می کنند ، اما اکثر روترها می توانند از انتقال پروتکل های متعدد ، یعنی روترهای چند پروتکل پشتیبانی کنند. از آنجا که هر پروتکل قوانین خاص خود را دارد ، قطعاً برای تکمیل الگوریتم های پروتکل های متعدد در روتر ، عملکرد روتر کاهش می یابد. بنابراین ، ما معتقدیم که عملکرد روترهایی که از چندین پروتکل پشتیبانی می کنند نسبتاً پایین است.

یکی از عملکردهای روتر اتصال شبکه های مختلف است و عملکرد دیگر انتخاب مسیر انتقال اطلاعات است. انتخاب یک میانبر بدون مانع و سریع می تواند سرعت ارتباطات را تا حد زیادی افزایش دهد ، بار ارتباطی سیستم شبکه را کاهش دهد ، منابع سیستم شبکه را ذخیره کند و نرخ رفع انسداد سیستم شبکه را افزایش دهد ، بنابراین سیستم شبکه می تواند مزایای بیشتری داشته باشد.

از منظر فیلتر کردن ترافیک شبکه ، نقش روترها بسیار شبیه سوئیچ ها و پل ها است. اما برخلاف سوییچ هایی که در لایه فیزیکی شبکه کار می کنند و بخش های شبکه را به طور فیزیکی تقسیم می کنند ، روترها از پروتکل های نرم افزاری ویژه ای برای تقسیم منطقی کل شبکه استفاده می کنند. به عنوان مثال ، روتر پشتیبانی کننده از پروتکل IP می تواند شبکه را به چندین بخش زیر شبکه تقسیم کند و فقط ترافیک شبکه که به یک آدرس IP خاص هدایت می شود می تواند از طریق روتر عبور کند. برای هر بسته داده دریافت شده ، روتر مقدار بررسی خود را دوباره محاسبه کرده و یک آدرس فیزیکی جدید می نویسد. بنابراین ، سرعت استفاده از روتر برای ارسال و فیلتر کردن داده ها معمولاً کمتر از سوئیچی است که فقط به آدرس فیزیکی بسته داده نگاه می کند. با این حال ، برای آن شبکه های پیچیده ، استفاده از روترها می تواند کارایی کلی شبکه را بهبود بخشد. یکی دیگر از مزایای بارز روترها این است که آنها می توانند به طور خودکار پخش شبکه را فیلتر کنند.

کار اصلی روتر یافتن مسیر انتقال بهینه برای هر فریم داده ای است که از طریق روتر عبور می کند و انتقال م effectivelyثر داده ها به سایت مقصد است. مشاهده می شود که استراتژی انتخاب بهترین مسیر ، یعنی الگوریتم مسیریابی ، کلید روتر است. برای تکمیل این کار ، داده های مربوطه از مسیرهای مختلف انتقال - Routing Table - در روتر ذخیره می شود تا در انتخاب مسیریابی استفاده شود. جدول path اطلاعات شناسایی زیرشبکه ، تعداد روترهای موجود در اینترنت و نام روتر بعدی را ذخیره می کند. جدول مسیر می تواند توسط مدیر سیستم تنظیم شود ، همچنین می تواند توسط سیستم تغییر پویا شود ، می تواند به طور خودکار توسط روتر تنظیم شود ، یا توسط میزبان کنترل شود.

1. جدول مسیر استاتیک

جدول مسیر ثابت که از قبل توسط مدیر سیستم تنظیم شده است جدول مسیر ایستا نامیده می شود که به طور کلی هنگام نصب سیستم با توجه به پیکربندی شبکه از قبل تنظیم می شود و با تغییر ساختار شبکه در آینده تغییر نخواهد کرد.

2. جدول مسیر پویا

جدول مسیر پویا (دینامیک) یک جدول مسیر است که به طور خودکار با توجه به شرایط عملیاتی سیستم شبکه توسط روتر تنظیم می شود. با توجه به توابع ارائه شده توسط پروتکل مسیریابی ، روتر به طور خودکار عملکرد شبکه را یاد می گیرد و به خاطر می سپارد و در صورت لزوم بهترین مسیر را برای انتقال داده به طور خودکار محاسبه می کند.

روترها در همه جای سطوح مختلف اینترنت دیده می شوند. شبکه دسترسی به خانه ها و مشاغل کوچک امکان اتصال به یک ارائه دهنده خدمات اینترنت را می دهد. روتر در شبکه شرکتی هزاران کامپیوتر را در یک دانشگاه یا شرکت متصل می کند. سیستم ترمینال روتر در شبکه ستون فقرات معمولاً به طور مستقیم قابل دسترسی نیست ، آنها ISP و شبکه سازمانی را در شبکه ستون فقرات مسافت طولانی متصل می کنند.

روتر پهن باند

روتر پهن باند یک محصول شبکه در حال ظهور در سال های اخیر است که با محبوبیت باند پهن بوجود آمد. روترهای باند پهن توابعی مانند روترها ، فایروال ها ، کنترل و مدیریت پهنای باند را در یک جعبه جمع و جور ، با قابلیت های انتقال سریع ، مدیریت انعطاف پذیر شبکه و وضعیت غنی شبکه ادغام می کنند. اکثر روترهای باند پهن برای برنامه های باند پهن چین بهینه شده اند ، می توانند از محیط های مختلف ترافیک شبکه برخوردار باشند و از سازگاری شبکه و سازگاری شبکه خوبی برخوردار هستند. اکثر روترهای باند پهن از یک طراحی کاملاً یکپارچه ، رابط WAN پهنای باند 10/100 مگابیت بر ثانیه و سوئیچ تطبیقی چند پورت 10/100 مگابیت بر ثانیه استفاده می کنند که برای اتصال چندین دستگاه به شبکه داخلی و اینترنت مناسب است. می تواند به طور گسترده ای در خانه ها ، مدارس ، دفاتر و کافی نت ها استفاده شود. ، دسترسی به جامعه ، دولت ، شرکت و سایر موارد

مودم

مودم ، یعنی مودم: اصطلاحی کلی برای تعدیل کننده و دمولاتور است. یک رابط تبدیل که امکان انتقال داده های دیجیتالی در خط انتقال سیگنال آنالوگ را فراهم می کند. مدولاسیون به اصطلاح تبدیل سیگنال دیجیتال به سیگنال آنالوگ منتقل شده روی خط تلفن است. مدولاسیون برای تبدیل سیگنال آنالوگ به سیگنال دیجیتال است. در مجموع به عنوان مودم نامیده می شود.

مودم های رایج اکنون شامل مودم های شماره گیری معمولی ، مودم های باند پایه و مودم های فیبر نوری هستند.

دانش گسترده *:

"Baseband Modem" که به آن مودم برد کوتاه نیز گفته می شود ، وسیله ای است که کامپیوترها ، پل های شبکه ، روترها و سایر تجهیزات ارتباطی دیجیتال را در فاصله نسبتاً کمی مانند ساختمانها ، پردیس ها یا شهرها به هم متصل می کند. انتقال بیس باند یک روش مهم انتقال داده است. نقش MODEM باند پایه شکل گیری موج های مناسب است به طوری که وقتی سیگنال های داده از یک محیط انتقال با پهنای باند محدود عبور می کنند ، به دلیل همپوشانی شکل های موج ، هیچ تداخل بین نمادی وجود نداشته باشد. مخالف مودم باند فرکانسی است. مودم باند فرکانس از باند فرکانس در یک خط داده شده (مانند باند فرکانس اشغال شده توسط یک یا چند تلفن) برای انتقال داده استفاده می کند. دامنه کاربرد آن بسیار بیشتر از باند پایه است و فاصله انتقال نیز از باند پایه بیشتر است. . مودم 56K که خانواده ما هر روز از آن استفاده می کنیم مودم باند فرکانسی است.

نام دقیق تر مودم باند پایه CSU / DSU (واحد خدمات chanel / واحد خدمات تاریخ) است. دو پورت دارد. پورت آنالوگ به یک کابل جفت پیچ خورده با کیفیت بالا متصل است. دو csu / dsu و دیگری پورت دیجیتال و دو اتصال رابط دیجیتال در انتها به هم متصل شده اند. برای اتصال به خط اختصاصی DDN استفاده می شود. سازگاری مودم های بیس باند ضعیف است ، بنابراین بهتر است از تجهیزات همان سازنده استفاده شود. گربه باند پایه در مدار دیجیتال استفاده می شود ، مودم معمولی ما تبدیل آنالوگ به دیجیتال است و گربه باند پایه تبدیل دیجیتال به دیجیتال است. بنابراین گربه باند پایه یک MODEM واقعی نیست.

NAT

NAT یا ترجمه آدرس شبکه ، متعلق به فناوری شبکه دسترسی گسترده (WAN) است. این یک فن آوری ترجمه است که آدرس های خصوصی (رزرو شده) را به آدرس های IP قانونی تبدیل می کند. به طور گسترده ای در انواع مختلف دسترسی به اینترنت استفاده می شود. راه ها و انواع مختلف شبکه ها. دلیل آن ساده است. NAT نه تنها به طور كامل مشكل آدرس IP ناكافي را حل مي كند ، بلكه به طور م attacksثري از حملات خارج از شبكه ، مخفي كردن و محافظت از رايانه هاي داخل شبكه نيز جلوگيري مي كند.

مورد مرتبط: استفاده از ترجمه آدرس برای دستیابی به توازن بار

توضیحات مورد: با افزایش حجم دسترسی ، هنگامی که انجام یک سرور دشوار است ، باید فناوری توازن بار را توزیع کرد تا تعداد زیادی دسترسی به چندین سرور به طور منطقی توزیع شود. البته ، روش های زیادی برای دستیابی به تعادل بار وجود دارد ، مانند تعادل بار خوشه سرور ، تعادل بار سوئیچ ، تعادل بار با وضوح DNS و غیره.

در حقیقت علاوه بر این ، امکان ایجاد توازن بار سرور از طریق ترجمه آدرس نیز وجود دارد. در حقیقت ، بیشتر این پیاده سازی های تعادل بار توسط نظرسنجی انجام می شود ، به طوری که هر سرور از فرصت برابر برای دسترسی برخوردار است

محیط شبکه: شبکه محلی با خط اختصاصی 2Mb / s DDN به اینترنت کشیده می شود و روتر از Cisco 2611 با ماژول WAN نصب شده استفاده می کند. دامنه آدرس IP مورد استفاده در شبکه داخلی 10.1.1.1 ~ 10.1.3.254 ، آدرس IP پورت LAN Ethernet 0 10.1.1.1 و ماسک زیر شبکه 255.255.252.0 است. دامنه آدرس IP قانونی تخصیص یافته توسط شبکه 202.110.198.80 202.110.198.87 ، آدرس IP پورت اترنت 1 متصل به ISP 202.110.198.81 و ماسک زیر شبکه 255.255.255.248 است. لازم است که همه رایانه های داخل شبکه بتوانند به اینترنت دسترسی داشته باشند و توازن بار در 3 وب سرور و 2 سرور FTP حاصل می شود.

مطالعه موردی: از آنجا که تمام رایانه های موجود در شبکه نیاز به دسترسی به اینترنت دارند و تنها 5 آدرس IP قانونی در دسترس است ، البته می توان از روش تبدیل آدرس چند منظوره پورت استفاده کرد. در اصل می توان با استفاده از ترجمه آدرس ثابت ، آدرس IP قانونی به سرور داد. با این حال ، به دلیل میزان بالای بازدید سرور (یا عملکرد ضعیف سرور) ، از چندین سرور برای تعادل بار استفاده می شود. بنابراین ، یک آدرس IP قانونی باید به یک آدرس IP داخلی چندفاز تبدیل شود که با نظرسنجی کاهش می یابد. فشار دسترسی هر سرور.

فایل پیکربندی:

رابط fastethernet0 / 1

ip adderss 10.1.1.1 255.255.252.0 // آدرس IP پورت LAN را تعریف کنید

اتومبیل دوبلکس

سرعت خودکار

ip nat داخل // به عنوان یک پورت محلی تعریف شده است

تفاوت بین شبکه اترنت و ATM

1. اترنت

اترنت رایج ترین استاندارد پروتکل ارتباطی است که امروزه توسط شبکه های محلی موجود پذیرفته شده و در اوایل دهه 1970 ایجاد شده است. اترنت یک استاندارد مشترک شبکه محلی (LAN) با سرعت انتقال 10 مگابیت بر ثانیه است. در اترنت ، همه رایانه ها به یک کابل کواکسیال متصل هستند و روش دسترسی چندگانه حامل (CSMA / CD) با تشخیص برخورد به کار گرفته می شود و سازوکار رقابت و توپولوژی اتوبوس اتخاذ می شود. اساساً ، اترنت از یک رسانه انتقال مشترک مانند کابل جفت تابیده یا کابل کواکسیال و توپی های چند پورت ، پل ها یا ترکیب سوئیچ تشکیل شده است. در پیکربندی ستاره یا اتوبوس ، هاب / سوییچ / پل کامپیوترها ، چاپگرها و ایستگاه های کاری را از طریق کابل به یکدیگر متصل می کند.

مشخصات کلی اترنت به شرح زیر خلاصه می شود:

رسانه مشترک: همه دستگاه های شبکه به نوبت از همان رسانه ارتباطی استفاده می کنند.

دامنه Broadcast: فریمی که باید منتقل شود به همه گره ها ارسال می شود ، اما فقط گره آدرس داده شده قاب را دریافت می کند.

CSMA / CD: Carrier Sense Multiple Access / Collision Detection در اترنت برای جلوگیری از ارسال همزمان دو گره یا بیشتر گره ها استفاده می شود.

آدرس MAC: تمام کارتهای رابط شبکه اترنت (NIC) در لایه کنترل دسترسی رسانه از آدرسهای شبکه 48 بیتی استفاده می کنند. این نوع آدرس در جهان بی نظیر است.

2. ATM

دستگاه خودپرداز ، یعنی حالت انتقال ناهمزمان ، یک فناوری انتقال داده است. برای شبکه های محلی و شبکه های گسترده مناسب است ، دارای سرعت انتقال داده با سرعت بالا است و از بسیاری از ارتباطات مانند صدا ، داده ، فاکس ، فیلم در زمان واقعی ، صدا و تصویر با کیفیت CD پشتیبانی می کند.

از طریق فناوری ATM ، اتصال شبکه محلی بین دفتر مرکزی شرکت ها و دفاتر مختلف و شعب شرکت می تواند تکمیل شود ، بنابراین می توان انتقال داده داخلی شرکت ، سرویس پست الکترونیکی شرکت ، خدمات صوتی و غیره را تحقق بخشید و تجارت الکترونیکی و سایر خدمات را تحقق بخشید برنامه ها از طریق اینترنت. در عین حال ، از آنجا که دستگاه خودپرداز از فناوری مالتی پلکسینگ آماری استفاده می کند و پهنای باند دسترسی از 2M اصلی شکسته می شود و به 2M-155M می رسد ، برای برنامه هایی مانند پهنای باند زیاد ، تأخیر کم یا انفجار زیاد داده مناسب است.

با قضاوت از وضعیت فعلی ، گیگابیت اترنت مانع توسعه دستگاه خودپرداز شده است و فناوری ATM در حال حاضر در تاریکی است. "سهم بازار خودپردازها اکنون فقط 10٪ است و بیشتر آنها هنوز در بخش ارتباطات از راه دور هستند."

باند پهن چیست؟

اگرچه اصطلاح "باند پهن" بطور مکرر در رسانه های اصلی ظاهر می شود ، به ندرت دیده شده است که بتوان آن را به طور دقیق تعریف کرد. از نظر عوام ، پهنای باند نسبت به دسترسی سنتی به اینترنت با شماره گیری است. اگرچه در حال حاضر استاندارد واحدی برای میزان پهنای باند پهن باند وجود ندارد ، اما بر اساس عادات رایج و ملاحظات مربوط به ترافیک داده های چندرسانه ای شبکه ، نرخ انتقال داده شبکه باید حداقل 256Kbps باشد. پهنای باند ، بزرگترین مزیت آن این است که پهنای باند بسیار بالاتر از 56Kbps دسترسی به اینترنت dial-up است.

PPPoE

PPPoE مخفف پروتکل نقطه به نقطه از طریق اترنت (پروتکل اتصال نقطه به نقطه) است که به میزبان اترنت اجازه می دهد تا از طریق یک دستگاه پل زدن ساده به یک متمرکز کننده دسترسی از راه دور متصل شود. از طریق پروتکل pppoe ، دستگاه دسترسی از راه دور می تواند کنترل و شارژ هر کاربر دسترسی را درک کند.

امروزه روشهای متداول دسترسی به شبکه

1. حالت شماره گیری معمولی ، دسترسی به اینترنت شماره گیری از طریق تلفن است ، محاسبه شده بر اساس دقیقه ، بالاترین نرخ 56K است. تجهیزات مورد نیاز: مودم شماره گیری معمولی. (تقریباً حذف شده)

2. N-ISDN ، "شبکه دیجیتال خدمات مجتمع باریک باند" ، معروف به "یک خط". این خط بر اساس یک خط تلفن ساخته شده است و می تواند خدمات گسترده ای مانند صدا ، داده و تصویر را روی یک خط تلفن معمولی با حداکثر سرعت 128K ارائه دهد. (اساساً حذف شده)

3. طرح دسترسی HFC مودم کابل

Cable Modem دستگاهی است که می تواند از طریق شبکه تلویزیونی کابلی به داده های پرسرعت دسترسی پیدا کند که معمولاً با نام های "رادیو و دیانتونگ" یا "ارتباطات سیمی" شناخته می شوند. در این میان می توان از رویکرد "HFC + Cable Modem + Ethernet / ATM" برای ارائه خدمات دسترسی به اینترنت استفاده کرد. دفتر مرکزی باید به یک دستگاه سرآیند HFC مجهز باشد که از طریق دستگاه خودپرداز یا Fast Ethernet با اینترنت ارتباط دارد و توابع مدولاسیون و مخلوط کردن سیگنال را کامل می کند. سیگنال داده از طریق شبکه ترکیبی کواکسیال فیبر نوری (HFC) به خانه کاربر منتقل می شود و Cable Modem رمزگشایی سیگنال ، تغییر شکل و سایر توابع را تکمیل می کند و سیگنال دیجیتال را از طریق پورت اترنت به کامپیوتر منتقل می کند. در مقایسه با ADSL ، پهنای باند آن نسبتاً زیاد است (10M).

در حال حاضر ، شهرهای زیادی در چین وجود ندارند که به طور عمده در شهرهای بزرگی مانند شانگهای و گوانگژو ارتباط کابل باز کرده باشند. اگرچه سرعت انتقال نظری بسیار زیاد است ، اما یک سلول یا یک ساختمان معمولاً فقط پهنای باند 10 مگابیت بر ثانیه را باز می کند که این نیز یک پهنای باند مشترک است. بزرگترین مزیت این است که نیازی به شماره گیری نیست و با روشن شدن همیشه آنلاین خواهد بود.

4. فناوری باند پهن ADSL (حلقه مشترک مشترک دیجیتال)

فناوری ADSL یک فناوری پهنای باند پرسرعت جدید است که در خط تلفن معمولی اصلی اجرا می شود. از جفت سیمهای مسی تلفنی موجود برای فراهم کردن سرعت انتقال نامتقارن (پهنای باند) برای اتصال و پایین آوردن به کاربران استفاده می کند. عدم تقارن عمدتاً در عدم تقارن بین نرخ uplink (تا 640Kbps) و نرخ downlink (تا 8Mdps) منعکس می شود. دفاتر محلی ارتباطات از راه دور اغلب هنگام تبلیغ ADSL از نام های خوب استفاده می کنند ، مانند "Super One Line" و "Internet Express". در واقع ، همه اینها به همان روش باند پهن اشاره دارند.

تجهیزات مورد نیاز: برای نصب ADSL روی خط تلفن موجود ، فقط باید یک مودم ADSL و یک تقسیم کننده در سمت کاربر نصب کنید ، و خط کاربر نیازی به اصلاح ندارد ، که بسیار راحت است.

اتصال کاربر تک: خط تلفن به تقسیم کننده متصل می شود ، سپس تقسیم کننده به مودم ADSL و تلفن و رایانه به مودم ADSL متصل می شود.

اتصال چند کاربره: روتر-تقسیم PC-Ethernet (HUB یا Switch) -ADSL ، به این معنی که یک روتر ADSL مورد نیاز است. اگر تعداد کاربران زیاد باشد ، سوئیچ نیز مورد نیاز است.

گسترش دانش: فناوری DSL (Digital Subscriber Line) فناوری دسترسی باند پهن مبتنی بر خطوط تلفن معمولی است. DSL شامل ADSL ، RADSL ، HDSL ، VDSL و غیره است. VDSL (حلقه مشترک دیجیتال با نرخ بسیار بالا) یک حلقه مشترک دیجیتال با سرعت بالا است. به زبان ساده ، VDSL نسخه سریع ADSL است.

5. پهنای باند مسکونی (FTTX + LAN ، یعنی "دسترسی فیبر + LAN")

در حال حاضر این یک روش محبوب دسترسی باند پهن در شهرهای بزرگ و متوسط است. ارائه دهندگان خدمات شبکه از فیبر نوری برای اتصال به ساختمان (FTTB) یا انجمن (FTTZ) استفاده می کنند و سپس از طریق کابل شبکه به خانه کاربر متصل می شوند تا اشتراک کل ساختمان یا جامعه را فراهم کنند. پهنای باند (معمولاً 10 مگابایت در ثانیه). در حال حاضر ، بسیاری از شرکتهای داخلی چنین روشهای دسترسی باند پهن را ارائه می دهند ، مانند Netcom ، Great Wall Broadband ، China Unicom و China Telecom.

این روش دسترسی کمترین نیاز را برای تجهیزات کاربر دارد و فقط به یک کامپیوتر با کارت شبکه تطبیقی 10 / 100Mbps نیاز دارد.

در حال حاضر ، بیشتر پهنای باند مسکونی دارای پهنای باند مشترک 10 مگابیت بر ثانیه است ، به این معنی که اگر کاربران بیشتری به طور همزمان آنلاین شوند ، سرعت شبکه کندتر خواهد بود. حتی در این صورت ، متوسط سرعت بارگیری در بیشتر موارد هنوز بسیار بیشتر از ADSL مخابراتی است و به چند صد کیلوبایت بر ثانیه می رسد که از مزیت بیشتری در سرعت برخوردار است.

6. سایر روش های دسترسی

سایر روش های دسترسی عبارتند از: شبکه دسترسی نوری (OAN) ، شبکه دسترسی نامحدود ، اترنت پرسرعت ، راه حل 10Base-S و غیره

حالت دسترسی فیبر (فیبر IP ثابت است ، بدون گربه است):

(1) فیبر نوری -> مبدل فوتوالکتریک -> سوئیچ لایه 3 (پس از تبدیل فوتوالکتریک به رابط RJ-45 ، می توانید مستقیماً آن را به سوئیچ متصل کنید و سپس مسیر پیش فرض را در سوئیچ تنظیم کنید ، می توانید آنلاین شوید). )

(2) گیرنده نوری (مودم نوری) ----- فایروال ----- روتر ----- سوئیچ ----- رایانه شخصی (10 مجموعه).

(3) فرم انجمن: (فیبر نوری -> مبدل فوتوالکتریک -> سرور پروکسی) -> PC ADSL / VDSL PPPoE: نرم افزار شماره گیری شخص ثالث مانند Enternet300 یا WinXP را روی رایانه اجرا کنید و پر کنید برنامه شماره گیری ارائه شده توسط حساب ISP و رمز عبور ، شما باید هر بار قبل از آنلاین شدن شماره گیری کنید.

روش های معمول دسترسی به اینترنت 3 ، 4 و 5 در بالا ، مقایسه در انتخاب واقعی است:

به طور کلی ، تا زمانی که کاربر تلفن در خانه داشته باشد ، اساساً می توان ADSL را باز کرد (به شرطی که ارتباطات محلی از طریق این سرویس ارائه شده باشد) ، در حالی که ارتباطات باند پهن و کابلی جامعه به منطقه خاص بستگی دارد و می توان از آنها پرس و جو کرد از پیش.

اولین نوع کاربران بسیار نگران سرعت بارگیری شبکه هستند و در ابتدا باید ارتباطات باند پهن یا کابل جامعه را در نظر گرفت. سرعت بارگیری ADSL برای آنها کاملاً کابوسی وحشتناک است. نوع دوم کاربران به ثبات سرویس های باند پهن اهمیت می دهند ، در حالی که سرعت بارگیری در جایگاه دوم قرار دارد (سرعت ADSL 512 کیلوبیت بر ثانیه می تواند به طور کامل نیازهای پهنای باند بازی های آنلاین را برآورده کند). از این نظر ، ADSL Telecom یک مزیت منحصر به فرد دارد ، زیرا بسیاری از سرورهای بازی آنلاین توسط Telecom برای اطمینان از ثبات ارائه می شوند. نوع سوم کاربران می توانند قیمت و راحتی نصب را با توجه به شرایط محلی واقعی در نظر بگیرند. ابتدا نصب پهنای باند مسکونی یا ارتباطات کابلی را در نظر بگیرید ، در غیر این صورت ، فقط می توانید ADSL را نصب کنید. نوع چهارم کاربران نیاز به یک آدرس IP ثابت عمومی دارند و آنها باید قبل از نصب وضعیت واقعی خدمات محلی باند پهن مختلف را درک کنند. به طور کلی ، ADSL ارتباطات از راه دور از IP شبکه عمومی استفاده می کند ، اما روش شماره گیری PPPoE IP پویا است. در این زمان ، می توانید آدرس IP ثابت را برای دسترسی به سرویس یا نرم افزار قرض گرفتن برای اتصال آدرس IP را در نظر بگیرید. پهنای باند مسکونی و ارتباطات سیمی بیشتر از IP اینترانت استفاده می کنند که برای این نوع کاربران مناسب نیست (به جز پهنای باند مسکونی در برخی مناطق ، کاربران باید اطلاعات بیشتری در مورد ارائه دهنده خدمات شبکه محلی داشته باشند).

خدمات پهنای باند را در شهر بزرگ داخلی شانگهای احساس کنید: ADSL ، پهنای باند مسکونی و ارتباطات کابلی سه روش اصلی دسترسی باند پهن به صورت گسترده در شانگهای مورد استفاده قرار گرفته است و ارائه دهندگان خدمات درگیر شامل مخابرات شانگهای ، پهنای باند دیوار بزرگ ، ارتباطات کابل و Netcom.

بی سیم AP و روتر بی سیم

AP نامحدود: AP ساده توابع نسبتاً ساده ای دارد ، فاقد عملکرد مسیریابی است و فقط می تواند معادل یک توپی بی سیم باشد. برای این نوع AP بی سیم ، هیچ محصولی که بتواند بهم متصل شود پیدا نشده است! AP توسعه یافته همچنین یک روتر بی سیم در بازار است. به دلیل عملکردهای جامع ، اکثر AP های گسترده نه تنها دارای عملکردهای مسیریابی و سوئیچینگ هستند ، بلکه دارای DHCP ، فایروال های شبکه و سایر توابع هستند.

روتر بی سیم: روتر بی سیم ترکیبی از یک AP ساده و یک روتر باند پهن است. با کمک عملکرد روتر می تواند به اشتراک گذاری اتصال اینترنت در شبکه بی سیم خانگی پی ببرد و دسترسی مشترک بی سیم ADSL و باند پهن مسکونی را تحقق بخشد. علاوه بر این ، روتر بی سیم می تواند تمام ترمینال هایی را که به صورت بی سیم و بی سیم به یک زیر شبکه متصل شده اند اختصاص دهد ، بنابراین تبادل داده برای دستگاه های مختلف در زیر شبکه بسیار راحت است.

می توان گفت که روتر بی سیم مجموعه ای از AP (اکسس پوینت ، گره دسترسی بی سیم) ، عملکرد مسیریابی و سوئیچ است. این از سیم و بی سیم پشتیبانی می کند تا همان زیر شبکه را تشکیل دهد و مستقیماً به MODEM متصل است. یک AP بی سیم معادل یک سوئیچ بی سیم است که به یک سوئیچ سیمی یا روتر متصل می شود و یک IP از روتر برای کارت شبکه بی سیم متصل به آن اختصاص می دهد.

کاربرد عملی:

از AP های مستقل غالباً در شرکتهایی استفاده می شود که برای پوشش یک منطقه وسیع به تعداد زیادی AP نیاز دارند. همه AP ها از طریق اترنت متصل می شوند و به یک فایروال LAN بی سیم مستقل متصل می شوند.

روترهای بی سیم اغلب در محیط های خصوصی مورد استفاده قرار می گیرند. در این محیط ، یک AP کافی است. در این حالت ، یک روتر بی سیم که یک روتر دسترسی باند پهن و یک AP را ادغام می کند ، یک راه حل واحد ماشین را ارائه می دهد. روترهای بی سیم به طور کلی دارای پروتکل ترجمه آدرس شبکه (NAT) برای پشتیبانی از اشتراک اتصال شبکه در میان کاربران شبکه بی سیم هستند - این یک ویژگی بسیار مفید در یک محیط خصوصی است.

AP نمی تواند مستقیماً به ADSL MODEM متصل شود ، بنابراین هنگام استفاده از آن باید یک سوییچ یا هاب اضافه کنید: با این حال ، بیشتر روترهای بی سیم از قابلیت شماره گیری باند پهن برخوردارند ، بنابراین می توان آنها را مستقیماً به ADSL MODEM برای اشتراک پهنای باند متصل کرد.

انستیتوی مهندسین برق و الکترونیک (IEEE) به طور رسمی جدیدترین استاندارد بی سیم Wi-Fi 802.11n را در 14 سپتامبر 2009 به تصویب رساند. از نظر تئوری ، 802.11n می تواند به سرعت انتقال 300 مگابیت بر ثانیه برسد ، یعنی 6 برابر استاندارد 802.11g و 30 برابر استاندارد 802.11b.

روتر بی سیم 3G: Xiaohei A8 یک محصول WIFI مجهز به باتری قابل حمل از نوع MINI است که سیگنالهای شبکه 3G / سیگنالهای باند پهن سیمی را به سیگنالهای WIFI تبدیل کرده و آنها را با دستگاههای WIFI اطراف به اشتراک می گذارد. این عملکرد عالی است و بهترین برای گشت و گذار در اینترنت در رایانه لوحی iPad است. همراه عالی. Xiaohei A8 از پروتکل IEEE 802.11b / g / n پشتیبانی می کند ، سرعت شبکه WiFi تا 150 مگابیت بر ثانیه است و دامنه موثر سیگنال WIFI آن می تواند به 100M برسد ، که می تواند یک ساختمان اداری معمولی را پوشش دهد. Xiaohei A10 دارای یک باتری قابل شارژ داخلی است که می تواند به مدت 4 ساعت به طور مداوم کار کند و عمر طولانی باتری دارد. این برنامه می تواند همزمان از 20 کاربر Wi-Fi بصورت آنلاین پشتیبانی کند. همچنین از سازگاری بالایی برخوردار است و دارای کارت شبکه بی سیم HSUPA است. برای آنلاین شدن فقط باید کارت تعرفه سیم کارت خریداری کنید. در همان زمان ، A8 + همچنین از دسترسی به شماره گیری شبکه باند پهن سیم دار ADSL خانگی و دسترسی باند پهن IP ثابت دفتر استفاده می کند. Huawei e5: پشتیبانی از حداکثر 5 کاربر Wi-Fi ، مناسب برای دستگاه های Wi-Fi مانند رایانه های شخصی ، تلفن های همراه ، کنسول های بازی و دوربین های دیجیتال.

دسترسی شماره گیری مجازی ADSL

شماره گیری مجازی ADSL در حال شماره گیری در خط دیجیتال ADSL است که با شماره گیری با مودم در یک خط تلفن آنالوگ متفاوت است. این نرم افزار مشتری نیاز به نصب پروتکل PPP بیش از اترنت (PPPoE) (PPPoE (ارتباط باند پهن)) دارد. پس از شماره گیری ، تأیید مستقیماً توسط سرور تأیید انجام می شود. کاربر باید نام کاربری و رمز ورود خود را وارد کند. پس از تأیید صحت ، یک شماره کاربر با سرعت بالا ایجاد شده و IP پویای مربوطه اختصاص داده می شود. کاربران شماره گیری مجازی باید هویت خود را از طریق حساب کاربری و رمز عبور تأیید کنند. این حساب کاربری همان حساب 163 است که هنگام درخواست توسط کاربر انتخاب می شود و این حساب محدود می شود. این فقط برای شماره گیری مجازی ADSL قابل استفاده است و قابل استفاده نیست. شماره گیری در مودم معمولی.

روش دسترسی باند پهن شماره گیری مجازی ADSL در حال حاضر روش اصلی ارائه شده توسط اپراتورهای باند پهن داخلی است. دسترسی شماره گیری مجازی ADSL که به روتر باند پهن نیاز دارد ، عمدتا یک مودم ADSL است و هیچ عملکرد مسیریابی داخلی در رابط اترنت ندارد. اگر از این نوع تجهیزات استفاده می کنید ، لطفاً روتر باند پهن را به روش زیر تنظیم کنید: وارد رابط مدیریت روتر شوید ، روتر باند پهن Kingnet را به عنوان مثال در نظر بگیرید ، روی منوی "Internet Wizard" در زیر رابط کلیک کنید و سپس مورد "شماره گیری مجازی ADSL".

کارت شبکه و کارت شبکه بی سیم

کارت شبکه ، همچنین به عنوان آداپتور شبکه (آداپتور) شناخته می شود ، یک جز network شبکه است که در لایه پیوند داده کار می کند. این رابط بین رایانه و رسانه انتقال در شبکه محلی است. این نه تنها می تواند اتصال فیزیکی و مطابقت سیگنال الکتریکی با رسانه انتقال شبکه محلی را تحقق بخشد. ، این همچنین شامل ارسال و دریافت فریم ها ، کپسوله سازی و بسته بندی فریم ها ، کنترل دسترسی رسانه ها ، رمزگذاری و رمزگشایی داده ها و توابع ذخیره داده است.

رابط های مختلف شبکه برای انواع مختلف شبکه مناسب هستند. در حال حاضر ، رابط های رایج عمدتا شامل رابط Ethernet RJ-45 ، رابط کابل کواکسیال نازک BNC و رابط ضخیم کواکسیال الکتریکی AUI ، رابط FDDI ، رابط ATM و غیره است. و برخی از کارت های شبکه در صورت داشتن برخی از کارت های شبکه ، دو یا چند نوع رابط ارائه می دهند رابط های RJ-45 و BNC را همزمان تهیه کنید. رابط RJ-45 رایج ترین نوع رابط کارت شبکه است که عمدتا به دلیل محبوبیت اترنت جفت پیچ خورده است.

کارت شبکه بی سیم: اصل اصلی کار آن فناوری فرکانس رادیویی مایکروویو است. طبق پروتکل IEEE802.11 ، کارت LAN بی سیم به یک لایه کنترل دسترسی رسانه و یک لایه فیزیکی تقسیم می شود. بین این دو ، زیر لایه فیزیکی کنترل دسترسی رسانه نیز تعریف شده است. کارت شبکه بی سیم USB در حال حاضر رایج ترین است.

در واقع ، یک کارت شبکه بی سیم به تنهایی نمی تواند به یک شبکه بی سیم متصل شود. همچنین باید روتر بی سیم یا AP بی سیم داشته باشید. کارت شبکه بی سیم مانند گیرنده است و روتر بی سیم مانند فرستنده. در واقع ، لازم است که خط اینترنت سیمی را به مودم بی سیم متصل کنید ، و سپس سیگنال را به سیگنال بی سیم برای انتقال تبدیل کنید ، که توسط کارت شبکه بی سیم دریافت می شود. روتر بی سیم عمومی می تواند 2-4 کارت شبکه بی سیم بکشد ، فاصله کار در 50 متر است ، اثر بهتر است و اگر دور باشد ، کیفیت ارتباط بسیار ضعیف است.